- urzeczywistnić się
- сов.осуществи́тьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
urzeczywistnić się
Смотреть что такое "urzeczywistnić się" в других словарях:
urzeczywistniać się – urzeczywistnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się rzeczywistym, realnym; ziszczać się, spełniać się, realizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzeczywistniają się wreszcie jego plany. Urzeczywistnił się jego pomysł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urzeczywistnić — dk VIa, urzeczywistnićnię, urzeczywistnićnisz, urzeczywistnićnił, urzeczywistnićniony urzeczywistniać ndk I, urzeczywistnićam, urzeczywistnićasz, urzeczywistnićają, urzeczywistnićaj, urzeczywistnićał, urzeczywistnićany, książk. «sprawić, że coś… … Słownik języka polskiego
wcielić się — Wcielać się w życie «przyjmować materialną postać, realny kształt; ucieleśniać się, ucieleśnić się, urzeczywistniać się, urzeczywistnić się»: Polska wybuchła? Urzeczywistniły się marzenia wieszczów i niewieszczów? No i co, jest Polska i koniec. ( … Słownik frazeologiczny
wcielać się — w życie «przyjmować materialną postać, realny kształt; ucieleśniać się, ucieleśnić się, urzeczywistniać się, urzeczywistnić się»: Polska wybuchła? Urzeczywistniły się marzenia wieszczów i niewieszczów? No i co, jest Polska i koniec. (...) Ciągle… … Słownik frazeologiczny
wyśnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} urzeczywistnić się, ziścić się; przywidzieć się we śnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyśnił mu się jej powrót. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziścić — [wym. z iścić] dk VIa, ziszczę, ziścićcisz, ziść, ziścićcił, ziszczony ziszczać [wym. z iszczać] ndk I, ziścićam, ziścićasz, ziścićają, ziścićaj, ziścićał, ziścićany, książk. «urzeczywistnić, spełnić, zrealizować» Ziścić swoje plany, pragnienia,… … Słownik języka polskiego
spełnić — dk VIa, spełnićnię, spełnićnisz, spełnićnij a. spełń, spełnićnił, spełnićniony spełniać ndk I, spełnićam, spełnićasz, spełnićają, spełnićaj, spełnićał, spełnićany 1. «wykonać coś (zwłaszcza obowiązki, funkcje, zadania), wywiązać się z czegoś;… … Słownik języka polskiego
wyśnić — dk VIa, wyśnićnię, wyśnićnisz, wyśnićnij, wyśnićnił, wyśnićniony książk. «stworzyć w snach, w fantazji, w wyobraźni obraz kogoś albo czegoś, wymarzyć, wyidealizować; przewidzieć w snach» Wyśnić sobie przyszłego męża. Wyśniony ideał. Wyśniony… … Słownik języka polskiego
kuć — Ktoś kuty na cztery nogi «o kimś bardzo sprytnym, przebiegłym, umiejącym zadbać o swoje interesy»: W niebywałej karierze pomagała Krzysztofowi skutecznie jego żona, Elżbieta, tyle śliczna, o czarującym uśmiechu, ile kuta w interesach na cztery… … Słownik frazeologiczny
czyn — m IV, D. u, Ms. czynnie; lm M. y «postępek, uczynek; dzieło» Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny. Sądzić ludzi z czynów. Rycerz sławny ze swych czynów. ∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu… … Słownik języka polskiego
dopiąć — dk Xc, dopiąćpnę, dopiąćpniesz, dopiąćpnij, dopiąćpiął, dopiąćpięła, dopiąćpięli, dopiąćpięty, dopiąćpiąwszy dopinać ndk I, dopiąćam, dopiąćasz, dopiąćają, dopiąćaj, dopiąćał, dopiąćany 1. «zapiąć coś do końca, dokładnie, całkowicie» Dopiąć… … Słownik języka polskiego
